Rozdział 17

 Wyjątkowo szybko ostatni rozdział, ale poprzedni tak fajnie skomentowaliście, że poczułam się zmotywowana :) 

Wasza podejrzliwość względem tego, co się wydarzy i czy nie próbuję Was wpuścić w maliny wygrała wszystko :D

Przechodząc jednak do rzeczy, mamy ostatni rozdział. To nie jest koniec historii. 

Tare będzie głównym, ogólnodostępnym opowiadaniem. Resztę znajdziecie na prywatnym blogu, do którego dostęp otrzymają tylko osoby komentujące Tare. 

Obecnie piszę prequel - początki związku Sasuke i Naruto ze świata Tare, który pojawi się na nowym blogu. Mam w planach też miniatury - głównie o dzieciństwie Tare i ich życiu, ale w shortach pojawi się też ciąg dalszy wydarzeń z tego opowiadania, czyli co było po tym 17 rozdziale. 

Prequel do Tare wcześniej miał być kilkurozdziałowym opowiadaniem, obecnie zapowiada się 3 razy dłuższy niż Tare. Zaczniemy od niego. Miniaturki zacznę pisać być może w zimie, kiedy będę miała więcej pracy. Wtedy może łatwiej będzie mi się skupić na krótszych formach. 

A odnośnie komentarzy - pewnie napiszę do tego oddzielny post po tym rozdziale (żeby wszystko było jasne, jak będę dawała dostęp), ale na chwilę obecną jest tylko kilka osób, które dostaną dostęp do nowego bloga. Reszta musi się bardziej wysilić. 

Zapraszam na finał sezonu ;)

– Jesteś... – Naruto przełknął głośno ślinę. – Na pewno tego chcesz?

Sasuke prychnął i, używając całej siły, zepchnął go z siebie. Pochylił się nad nim, przyduszając go przedramieniem.

– Nie wkurwiaj mnie teraz pytaniami i daruj sobie swoje pieprzone przemowy – warknął w jego usta. – Już dawno powinniśmy to zrobić.

W oczach Naruto pojawiła się jakaś nowa emocja, której nie miał czasu się przyjrzeć, bo od razu go pocałował. Potrzebował jego ust, tych pocałunków, bliskości. Ocierał się o niego raz za razem, czując, że był tak samo mocno podniecony jak on. Desperacko pragnął tej bliskości.

Naruto zaczął ściągać z niego ubranie. Sasuke też nie pozostawał mu dłuższy, ale jedną ręką nie było to takie łatwe. Naruto jednak cierpliwie czekał, pozwalając się rozebrać. Dotykał jego nagich pleców, ramion, brzucha, całował skórę i mruczał coś pod nosem.

Kiedy zostali tylko w spodniach, Naruto zrzucił go z siebie i teraz to on przejął inicjatywę.

– Daj mi... – sapnął z twarzą przy jego rozporku, kładąc mu dłoń na torsie, gdy chciał się podnieść.

I Sasuke posłuchał. Patrzył jak zahipnotyzowany, kiedy Naruto przygryzł napuchniętą od pocałunku wargę i z pewnym skrępowaniem zaczął rozpinać jego spodnie. Serce biło mu tak głośno, że miał wrażenie, że słychać je było w całej wiosce. To był najbardziej seksowny widok, jaki w życiu widział. Jego penis boleśnie napierał na bokserki, których materiał był mokry od preejakulatu. Nie wiedział, ile wytrzyma.

– Naruto... – wyrwało mu się. Zerknął na niego krótko i posłał mu uśmiech, od którego poczuł ucisk w brzuchu.

Naruto rozpiął jego spodnie i pocałował wypukłość przez materiał bokserek. Jeszcze raz zerknął na Sasuke, jakby chciał się upewnić, że zaraz nie pojawi mu się nad głową Chidori. Zsunął bokserki niżej i uśmiechnął się, gdy zobaczył go w końcu nagiego. Wpatrywał się w niego przez dłuższą chwilę, przygryzając wargi. Sasuke dostrzegł mocny rumieniec na jego policzkach.

– Mam ci pokazać, jak to się robi? – warknął, zniecierpliwiony.

– A wiesz? – Naruto zerknął na niego, uśmiechając się przekornie. Zablokował Sasuke, kiedy ten chciał się podnieść.

– Zaczynam tracić cierpliwość – syknął Uchiha, mrużąc groźnie oczy. Naruto pochylił się nad nim, tak żeby patrzyli sobie prosto w oczy. Przekrzywił lekko głowę.

– A ja robić się zazdrosny. Niby komu obcią... Och! – krzyknął, gdy Sasuke go z siebie brutalnie zrzucił.

– To moje ostatnie ostrzeżenie – powiedział śmiertelnie poważny głosem, który nie zrobił na Naruto żadnego wrażenia.

– Robiłeś to już z kimś?

– Mam dziecko, idioto. – Sasuke uniósł brew w kpiącym geście.

– Dobrze wiesz, że nie o to mi chodzi – warknął Naruto mocno zachrypniętym głosem.

Sasuke nie mógł powstrzymać uśmiechu. Sięgnął ręką do jego spodni i rozpiął rozporek.

– Odpowiedz! – zażądał. – Cholerny draniu!

Ale Sasuke nie miał zamiaru go słuchać. Zamiast tego złapał jego penisa przez materiał bokserek i zacisnął na nim palce. Przyglądał się Naruto z rozbawieniem, gdy ten nagle umilkł, kiedy przesuwał ręką w górę i w dół. Dostrzegł, jak oblizał usta i przełknął ciężko. Jego jabłko Adama przesunęło się pod skórą w seksowny sposób. Znowu miał ochotę go pocałować. Znowu chciał poczuć absolutnie niesamowity zapach jego skóry.

Rozebrał go do końca. Wyprostował się i spojrzał na niego z góry.

Naruto Uzumaki, Siódmy Hokage Konohy, bohater wojenny leżał przed nim zupełnie nagi. Z rozsuniętymi nogami i twardym penisem. Był absolutnie piękny. W ciepłym blasku nocnej lampki jego skóra wydawała się jeszcze bardziej opalona, światło i cień załamywały się na mięśniach na jego brzuchu i torsie. Choć nie był tak umięśniony jak kiedyś, wciąż miał ciało wojownika. Sasuke przejechał ręką od żeber, aż po pośladek. Będzie go miał, musi go mieć. Nic innego go nie obchodziło. Naruto był jego.

W końcu, jakby się opamiętał, spojrzał na jego twarz. Zdziwił się, widząc na niej zirytowanie. Wyglądał, jakby zaraz miał mu przywalić.

– Co jest?

– Robiłeś to już z kimś? – zapytał Naruto ze złością. – Skąd wiesz, jak to robić?

– Jesteś matołem – warknął i pochylił się nad nim tak nisko, że prawie stykali się nosami. – Z nikim tego nie robiłem, kretynie, ale w przeciwieństwie do ciebie, potrafię się zabrać do rzeczy.

– Tak? – Twarz Naruto złagodniała. – Jakoś tego nie widać. Jak na razie tylko mnie obrażasz i się wywyższasz, czyli jak zwyk... – jęknął, kiedy Sasuke odsunął się i złapał go za penisa. – Tak! – wyrwało mu się, ale zaraz ugryzł się w język, przeklinając się w myślach. Wydał z siebie stłumiony jęk, gdy Sasuke powtórzył ruch ręką.

– Co mówiłeś?

– Żebyś wziął się do... kurwa – wydusił i wygiął plecy w łuk. Dotyk Sasuke był mocny i męski. W porównaniu do drobnych dłoni Hinaty i jej niezdecydowanych ruchów, to co robił teraz Uchiha było niesamowite. Naruto zacisnął oczy i odetchnął ciężko, starając się uspokoić.

Sasuke zaczął całować jego szyję, powoli schodząc w dół, kiedy ręką go masturbował. Czuł, jak jego penis był gorący i twardy. Podniecało go to jeszcze bardziej – świadomość, że Naruto był już na skraju.

– Draniu... – Na dźwięk tego zachrypniętego głosu przeszedł go dreszcz. Uśmiechnął się tuż przy skórze na brzuchu Naruto.

Zapach Naruto był męski i zmysłowy. Przełknął ciężko ślinę. Miał świadomość, że to będzie absurdalnie krótki seks. Obaj byli zbyt podnieceni.

– Sasuke... – Naruto wypchnął biodra, ocierając się penisem o jego policzek. – Mówiłeś, że... – Wciągnął ze świstem powietrze, kiedy Sasuke w końcu wziął go do ust. – Tak! – wydusił i zaszklonym wzrokiem spojrzał w dół. Wsunął rękę w jego włosy i poruszył biodrami. Zaklął, kiedy ich spojrzenia się spotkały. – Sasuke...

Z trudem łapał oddech. Jego skóra pokryła się potem. To była najlepsza przecz, jaką robił w życiu. Drżały mu mięśnie. Świat skurczył się do tej małej, zakurzonej kawalerki. Nie liczyło się nic, oprócz tych ciasnych, gorących ust. I oczu. Co chwilę przeczesywał ręką włosy Sasuke, odgarniając długą grzywkę, która przysłaniała Rinnegana. Chciał go widzieć w pełni.

Jęknął, kiedy Sasuke wsunął jego penisa głębiej do ust, a do zabawy dołączył język. Musiał przytrzymać biodra Naruto, bo ten wyrywał je do przodu, spragniony więcej dotyku i przyjemności.

– O kurwa... – wychrypiał, mocniej otwierając oczy. – Sasuke, ja... – Jęknął głośniej, dochodząc gwałtownie. Jego ciało zalała fala przyjemności. Przez chwilę zapomniał, jak się oddychało.

– W porządku? – usłyszał niski, głęboki głos i zerknął na niego. Przygryzł wargę, kiedy dostrzegł, jak zbiera białe krople z kącika ust. Zrobiło mu się jeszcze goręcej. Spuścił się w usta Sasuke Uchihy.

– Ja... – wydusił i spróbował się podnieść, ale Sasuke położył mu rękę na ramieniu.

– Tak będzie dobrze.

– Co? – Naruto zapatrzył się na jego sterczącego, twardego penisa. Zmarszczył brwi, gdy zobaczył przed nosem jego dłoń. – Draniu, co... – Został uciszony dwoma palcami, które włożył mu do ust. Spojrzał na Sasuke z oburzeniem, ale poczuł skurcz w podbrzuszu. Jego oczy błyszczały z podniecenia.

– Ssij.

Prychnął, ale nie wyszło to tak, jak powinno. Sasuke poruszył palcami w przód i w tył, co nieco uspokoiło Naruto. To było podniecające, ale z drugiej strony wolałby fiuta Sasuke.

Uśmiechnął się na tyle, na ile mógł, gdy zdał sobie sprawę, jak wulgarnie to zabrzmiało. Nawet w jego myślach. I podnieciło go to jeszcze bardziej. Fiut Sasuke.

– Wystarczy – warknął, kiedy Naruto zaczął coraz bardziej angażować się w ssanie jego palców.

Pochylił się nad nim i pocałował go, zanim Naruto zdążył się odezwać. Dopiero, kiedy poczuł mokre palce koło swojego wejścia, zreflektował się.

– Zwariowałeś?!

– Zamknij się i rozluźnij – zbagatelizował Sasuke i znowu chciał go pocałował, ale Naruto go zatrzymał.

– Nie.

– Niby dlaczego? – zapytał ze zniecierpliwieniem. Już chciał go mieć. Nie miał zamiaru czekać ani minuty dłużej.

– No... – Naruto przełknął ciężko ślinę. Palce Sasuke, którymi znowu sięgnął między jego pośladki, wcale nie pomagały. – Ja chcę być na górze.

Sasuke prychnął i uśmiechnął się cynicznie.

– Przed chwilą doszedłeś, idioto.

Naruto zacisnął zęby, zerkając na swojego penisa.

– Zrobiłeś to specjalnie – warknął, przeklinając się w myślach, że tak się dał podpuścić. Powinien w porę zareagować, ale usta Sasuke były niesamowite... Jak mógł trzeźwo myśleć?

Zaklął, gdy dostrzegł szerszy uśmiech Sasuke.

– Nie przedłużaj – usłyszał i, zanim zdążył zareagować, poczuł jego palce w sobie. Jęknął zanim zdążył ugryźć się w język. Dostrzegł, jak Sasuke zareagował na ten dźwięk. Mocniej wsunął w niego palce i odetchnął drżąco. Jego penis drgnął.

– Naruto... – wychrypiał tonem, jakiego Naruto jeszcze u niego nie słyszał.

– Niech cię szlag – wydusił Naruto i odwrócił wzrok. Jego serce biło jak szalone. Uczucie było dziwne. Gdyby ktoś go teraz zobaczył... Przymknął oczy i zaklął po raz kolejny. Dał się podejść, ale z drugiej strony... Przełknął ciężko ślinę, kiedy Sasuke splótł palce, rozciągając go.

Sasuke przypominał teraz dawnego siebie – pewnego siebie, władczego dupka, który był w stanie oszukać, żeby dostać to, czego chciał. Od wojny zmienił się, schudł, przycichł i spokorniał. Cholernie mu brakowało tego dawnego Sasuke. Podniecała go jego arogancja.

– Skup się – usłyszał i spojrzał na niego.

Sasuke wyciągnął z niego palce i przysunął penisa do wejścia.

– Pospiesz się, bo znowu mi staje – wychrypiał i zagryzł wargę do krwi, kiedy Sasuke nagle pchnął. Wszedł w niego do połowy. Zacisnął palce na jego biodrze, a Naruto pociągnął go za rękę, żeby na niego opadł. Objął go mocno za szyję.

– Ty cholerny draniu – wydusił, podkurczając nogi, żeby dać mu lepsze wejście.

– Naruto... – usłyszał tuż przy uchu i poczuł, jak na dźwięk tego głosu jego penis twardnieje jeszcze bardziej. Pieprzyli się. Naprawdę to zrobili. Nareszcie!

Naruto odszukał jego usta i pocałował go desperacko. Chciałby się z nim stopić, chciał zatrzymać tę chwilę na zawsze.

Czuł ogień na policzkach, kiedy Sasuke wycofał biodra i pchnął znowu. I znowu. I znowu. Z każdym kolejnym ruchem coraz bardziej się rozluźniał.

– Sasuke... – szepnął, kiedy on schował twarz w zagłębieniu jego szyi. Czuł mocny uścisk jego ręki na biodrze. Czuł go w sobie, co było jeszcze bardziej niesamowite. Jego przyspieszony oddech tuż przy uchu, gorącą skórę, twarde, zahartowane latami walki ciało. I ten zapach... Jeszcze nigdy nie skupiał się tak bardzo na zapachu Sasuke jak w tej chwili.

Wzdychał, a przy mocniejszych pchnięciach, z jego ust wyrywał się jęk.

– Sasuke, czekaj... – wydusił, kiedy wyczuł, że był już blisko. To było żałosne, że potrzebował tak śmiesznie mało czasu, żeby dojść. Czuł się tak, jakby robił to pierwszy raz... Cholera, nawet przy pierwszym razie miał pewne problemy, a teraz...

– Jesteś idiotą – usłyszał przy uchu i Sasuke pchnął mocniej. Stęknął, a na ciele Naruto na ten dźwięk wszystkie włoski stanęły dęba.

– Sam nim, kurwa, jesteś! – wydusił, obejmując go mocno za szyję. Przymknął oczy i odetchnął drżąco, gdy Sasuke znowu pchnął tak mocno, że aż przesunął ich nieco na podłodze. – Ja zaraz...

– Nie! – warknął i odchylił się, żeby spojrzeć na Naruto z góry. – Jeszcze nie.

Przez kilka długich sekund mierzyli się wzrokiem, oddychając ciężko. Obaj byli rozgrzani i podnieceni do granic możliwości. Ich ciała były skrajnie wrażliwe na dotyk. Kiedy Naruto przejechał ręką po ramieniu Sasuke, przeszedł go dreszcz i mimowolnie szarpnął biodrami.

– Ty cholerny draniu – mruknął i zepchnął Sasuke z siebie. Ten już chciał protestować, kiedy wylądował na plecach, ale Naruto przytrzymał go i usiadł na nim okrakiem. Jedną rękę blokował jego przedramię, drugą złapał go za szczękę.

Sasuke szarpnął biodrami, ocierając się penisem o jego pośladki. Uśmiechnął się kpiąco, kiedy Uzumaki przygryzł wargę.

– Teraz moja kolej – rzucił Naruto, ale Sasuke patrzył na niego w taki sposób, że wiedział, że nie będzie walczył. Był na to zbyt podniecony. Za bardzo chciał go w sobie, żeby to jeszcze przeciągać. I Sasuke to wiedział. Ten drań doskonale zdawał sobie z tego sprawę.

Zaklął i puścił jego rękę. Sasuke złapał się za penisa i nakierował go na jego wejście. Pchnął i z ust Naruto wyrwało się kolejne przekleństwo.

– Co ty ze mną robisz, Uchiha – mruknął, kiedy zaczęli się poruszać. Teraz to on miał większą kontrolę nad sytuacją, ale wiedział, że nie wytrzyma długo. Sasuke też był już blisko.

Pocałował go, łapiąc mocno za włosy. Przestał już racjonalnie myśleć. Był w takim momencie, że nic innego się nie liczyło. Nic oprócz tej euforycznej, rozpierającej go przyjemności. Jeszcze nigdy nie był tak podniecony, nigdy nie było mu tak dobrze. Jeszcze nigdy nie miał takiego wrażenia spełnienia.

Orgazm, który przyszedł, był tak mocny, że przez chwilę stracił ostrość widzenia. Jęknął głośno i zarejestrował jeszcze, jak Sasuke zamiera i drży pod nim, stękając cicho. To był najbardziej niesamowity dźwięk. Jęczący z przyjemności Uchiha.

Naruto przesunął się tak, żeby móc znowu go pocałować. Tym razem już łagodnie, wręcz leniwie i Sasuke, mrucząc coś niewyraźnie, w końcu oddał pocałunek, uśmiechając się lekko.

*

Naruto poszedł się umyć, a kiedy wrócił, przypomniał sobie o tym, że Sasuke był pijany. Zasnął na brudnej podłodze całkiem nagi.

– Idiota – burknął i ucieszył się, że Sasuke tego nie słyszał. To nie brzmiało jak zniewaga.

Zaczął się ubierać, cały czas zerkając na niego. Czuł się... dziwnie lekko. Jakby w końcu rozwiązał problem, który przez tyle czasu go męczył. Po części tak właśnie było. Sasuke był jednym, wielkim chodzącym problemem, który ciągle mu się wymykał z rąk. Może gdyby ten idiota nie wyruszył w tę swoją podróż dookoła świata zaraz po wojnie...

Westchnął ciężko i podszedł do szafki, żeby wyciągnąć z niej koc. Wiele rzeczy mogło się wydarzyć inaczej. Obaj spieprzyli sprawę, ale teraz mogli to naprawić. Naruto wolał nie myśleć nad konsekwencjami ich decyzji. Przynajmniej nie teraz.

Chciał nakryć go kocem, ale kiedy tylko pochylił się nad nim, Sasuke złapał go za nadgarstek. Otworzył oczy i aktywował Sharingana. Naruto tylko się uśmiechnął, nie dając się złapać w genjutsu.

– Widzę, że dawny Sasuke wrócił – stwierdził, nie mogąc powstrzymać się od uśmiechu. – Znowu chcesz zabić wszystko, co się rusza.

– Ciebie się nie da zabić – warknął, puszczając go po chwili ociągania.

– Właśnie dlatego jako jedyny potrafię przy tobie wytrzymać – stwierdził Naruto z lekkim uśmiechem. – Chociaż nie wiem, czy nawet ja przetrwam twojego kaca.

Sasuke prychnął i podniósł się do siadu. Spojrzał znad grzywki na Naruto, a kiedy ten oblizał usta, odwrócił wzrok.

– Idę się umyć – zakomunikował i wstał. Pozbierał swoje rzeczy i zniknął w łazience, odprowadzony pod czujnym spojrzeniem Hokage.

Kiedy wyszedł z łazienki, herbata czekała na niego na stole. Naruto siedział na krześle z wyciągniętymi nogami i zamyślonym wzrokiem wpatrywał się w okno. Sasuke ze zdziwieniem zauważył, że coś w wyrazie jego twarzy się zmieniło, zniknęło z niej napięcie, niebieskie oczy były spokojne, a usta... Powstrzymał się od uśmiechu, kiedy uświadomił sobie, że znowu chciał go pocałować.

– Dzięki – mruknął i zajął sąsiednie krzesło. Przysunął do siebie herbatę.

Naruto, jakby dopiero teraz się zreflektował, spojrzał na niego i posłał mu uśmiech, od którego żołądek Sasuke zacisnął się w przyjemnym skurczu.

– Zachowujesz się, jakbyś sam się schlał.

– W przeciwieństwie do ciebie nie zrobiłbym tego po jednej butelce sake.

Przez chwilę w kawalerce Naruto słychać było tylko cichutki dźwięk prądu, płynącego po kablach. W głowie Naruto pojawiła się myśl, że zaraz jego stare mieszkanie i większość bloku zostanie zniszczona przez Chidori, ale Sasuke odezwał się cichym, złowieszczym głosem:

– Jesteś zahartowany w boju. Na twoim miejscu też bym tyle pił – zmrużył oczy, wpatrując się w niego z wyższością – gdybym związał się z Hyuugą.

Naruto zamrugał zaskoczony, ale po chwili, zamiast się wściec, uśmiechnął się kącikiem ust.

– Ty cały czas uciekasz z wioski, bo związałeś się z Sakurą – odparował.

Sasuke przez chwilę wyglądał, jakby chciał coś odpowiedzieć, ale w końcu skapitulował i westchnął.

– Co my najlepszego zrobiliśmy, draniu – mruknął, zaczynając bawić się uchem kubka. – Tyle lat...

Przez chwilę milczeli, każdy pogrążony w swoich myślach, aż w końcu Sasuke szepnął:

– Przepraszam, Naruto.

– Co?

– To wszystko moja wina, teraz to już wiem.

Spojrzał na Naruto, a w jego oczach było coś, przez co Hokage z trudem przełknął ślinę. Miał ochotę przyciągnąć go do siebie i znowu pocałować, zedrzeć z niego ubranie, kochać się z nim. To spojrzenie przypomniało mu, dlaczego tak zależało mu na tym, żeby sprowadzić Sasuke do wioski, dlaczego tak rozpaczliwie go szukał, dlaczego jego pokutna podróż po wojnie była dla Naruto tak cholernie trudna.

– Jesteś największym draniem, jakiego znam – wydusił w końcu i odwrócił wzrok. Wziął głęboki oddech, żeby się uspokoić.

Wygląda na to, że dawny Naruto też wrócił – zamruczał Kurama i zaśmiał się ochryple. – Znowu ci odbija na punkcie Uchihy.

– Zamknij się – warknął Naruto, czerwieniąc się mimowolnie na tę uwagę.

– Co? – Sasuke zmarszczył brwi i dopiero wtedy Naruto zorientował się, że powiedział to głośno.

– Nic, to nie do ciebie.

Sasuke prychnął i odchylił się na krześle. Nie miał na sobie już tej idiotycznej kamizelki. Siedział w rozpiętej koszuli, który ciemny materiał przyjemnie kontrastował z jego jasną skórą. Naruto zapatrzył się na idealną linię mięśni torsu i brzucha. Przypomniał sobie słowa Tare, kiedy zobaczył ich po raz pierwszy. Emeryt i bezdomny. Nie mógł powstrzymać uśmiechu. Ten dzieciak był idealną mieszanką ich obu.

– Opowiesz mi w końcu, jak tam było? Jak wygląda nasz dom? Jacy tam jesteśmy?

Sasuke przez chwilę milczał. Sięgnął po herbatę i niespiesznie upił łyk. Zerknął znad kubka na Naruto tymi swoimi migdałowymi, czarnymi oczami. W końcu odstawił kubek na stół i uśmiechnął się ledwo zauważalnie.

– Szczęśliwi – odpowiedział.

KONIEC